Tack för att du ser mig i ögonen.
Tack för att du tar min hand.
Tack för att du tror på mig.
Tack för att du orkar och vill lyssna på mig.
Tack för att du står och lagar mat och pratar med mig i telefon, gråtandes samtidigt.
Tack för att du säger att du är tacksam för att du känner mig.
Tack för att du säger att jag är så jävla stark.
Tack för att du säger att jag har klarat av mycket och att du beundrar mig.
Tack för att du finns där.
Tack för att du är här.
lördag 13 november 2010
Prenumerera på:
Kommentarer till inlägget (Atom)
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar